تعداد صفحه : 7
آدامس از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد پرش به: ناوبری, جستجو

آدامس. آدامْسْ نوعی جویدنی مصنوعی است که منظور تازه کردن دهان یا بو بری و یا سرگرمی و مزیدن به کار می‌رود. در قدیم به گونه‌ای آدامس رایج در ایران سَقِّز گفته می‌شد. نام آدامس تلفظ نادرستی است از مارک آدمز (Adams) که بر روی سقزهای وارداتی اولیه به ایران دیده می‌شد. [۱]، [۲] این آدامس‌ها توسط توماس ادمز آمریکایی تولید شده‌بود که از نخستین سازندگان آدامس‌ها به شکل امروزی بود. ,وی آدامس تولیدی خود را سقز جویدنی نیویورکی آدمز (به انگلیسی: Adams New York Chewing Gum) نام گذاشت.[۱] پیشینهٔ آدامس‌های امروزی به دهه ۱۸۶۰ میلادی باز می‌گردد، هنگامی که ماده‌ای به نام چیکل (chicle) تولید شد.[۲] در قدیم صمغ به دست آمده از قطران پوست درخت غان را می‌جویده‌اند. پارافین هم یک پایه آدامس رایج دیگر بود، گرچه نمی‌توان آن را تا زمانی که در دهان گرم و مرطوب شود، جوید.[۳] مواد تشکیل دهنده آدامس عبارتند از پایه آدامس (۳۰٪)، شیرین‌کننده‌ها (۵۹٪)، شیرین‌کننده‌های قوی (۰٫۵٪)، نرم‌کننده‌ها (۲٪)، شیره ذرت (۱۰٪)، طعم‌دهنده‌ها (۴٪)، اجزاء فعال (۵٪) و رنگ‌های غذایی و رنگ‌های خوراکی.[۴] آدامس‌های ویژه: ۱-آدامس نیکوتین دار ۲-آدامس بادکنکی ۳-آدامس‌های حاوی ویتامین‌ها که ویژهٔ کودکان تهیه می‌گردد.[۵] تاریخچه سده‌هاست که از آدامس برای تمیز کردن دهان و یا خوشبو کردن تنفس استفاده شده‌است. اولین روش آدامس سازی در سال ۱۸۶۹ (۱۳۵ سال پیش) ابداع شد و ۵۹ سال بعد یعنی در سال ۱۹۲۸، آدامس‌هایی تولید شد که مواد دارویی به آنها اضافه می‌شد تا هنگام جویدن، مصرف کننده آنها را دریافت کند. امروزه اغلب از شیرین کننده‌های مصنوعی از قبیل ساخارین، آسپارتام، آس سولفام و سیکلامات جهت طعم‌دار کردن آدامس‌ها استفاده می‌شود. مقدار موجود چنین شیرین‌کننده‌هایی در موادی از قبیل برخی مواد شیرین از جمله، نوشابه‌های رژیمی و آدامس‌ها آنقدر نیست که از حد مجاز