تعداد صفحه : 4
حضرت امام علي (ع) 270 - [16] وروی انه ذکر عند عمر بن الخطاب فی ايامه حلی الکعبه و کثرته ، فقال قوم : [1] لو اخذته فجهزت به جيوش المسلمين کان اعظم للاجر، و ما تصنع الکعبه بالحلی ? [2] فهم عمر بذلک ، و سال عنه امير المؤمنين (ع) ، فقال (ع) : [3] ان هذا القرآن انزل علی النبی [ص ] ، و الاموال اربعه : [4] اموال المسلمين فقسمها بين الورثه فی الفرائض ، [5] و الفی ء فقسمه علی مستحقيه و الخمس فوضعه الله حيث وضعه ، [6] و الصدقات فجعلها الله حيث جعلها و کان حلی الکعبه فيها يومئذ ، [7] فترکه الله علی حاله ، و لم يتکره نسيانا ، و لم يخف عليه مکانا ، [8] فاقره حيث اقره الله و رسوله فقال له عمر : لولاک لا فتضحنا و ترک الحلی بحاله [16] مي گويند : در ايام خلافت عمربن خطاب در نزد او از زيورهاي کعبه و کثرت آن سخن به ميان آمد . گروهی گفتند : [1] اگر آن را مي گرفتی و لشکرهای مسلمين را مجهز مي ساختی اجرش بزرگتر بود کعبه زيور و زينت برای چه مي خواهد ؟ [2] عمر نيز تصميم گرفت که چنين کند و در اين باره از اميرمؤمنان سؤال نمود . آن حضرت در پاسخ فرمود : اين قرآن بر پيامبر صلی الله عليه و آله و سلم نازل شد در حالیکه [3] چهار نوع مال وجود داشت اموال مسلمانان که آنها را طبق دستور قرآن بين ورثه تقسيم فرمود [5] فيي ء که آن را بر مستحقان آن بخش نمود خمس که آنرا در مورد خود قرار داد [6] و صدقات که آنها را نيز در مواردش صرف کرد . و در آن هنگام زيورهای کعبه بر آن بود [7] و خداوند