تعداد صفحه : 23
به سمت يكپارچه‌سازي فاكتورهاي بحراني موفقيت، براي كاربري‌هاي ERP چكيده: علي‌رغم مزاياي حاصله از بكارگيري يك سيستم ERP موفقيت‌آميز، شواهدي نيز دال بر ريسك‌هاي بالاي شكست در پروژه‌هاي كاربري ERP وجود دارد. اغلب مديران پروژه عمدتاً روي جوانب فني و مالي پروژه تمركز مي‌كنند در حاليكه صرفنظر از موضوعات فني، موضوعات غيرفني مي‌تواند مسأله‌ساز باشد. بنابراين يكي از موضوعات اصلي تحقيق در سيستم‌هاي ERP امروزي عبارت است از مطالعه موفقيت بكارگيري ERP. برخي محققان نشان داده‌اند كه تعريف موفقيت بكارگيري ERP و اندازه‌گيري آن به ديدگاه‌هاي افراد بستگي دارد. يك رهيافت نوعي مورد استفاده براي تعريف و اندازه‌گيري موفقيت بكارگيري ERP بهتر نموده و چگونگي بكارگيري عملي اين فاكتورها را بيان دارد. بر آنيم تا يك مدل متفق و جامع از تحقيقات قبلي حاصل كنيم و يك مدل يكپارچه فاكتورهاي موفقيت بحراني در بكار گرفتن ERP بسازيم. براي اين منظوره از تئوري grounded به عنوان روش اصلي تحقيق استفاده مي‌كنيم. ما تمام موضوعات مربوطه در نوشتار را جمع‌آوري كرده و آنها را كدگذاري نموده‌ايم. براي افزايش اعتبار و اطمينان‌پذيري مطالعه، چندين مورد كه در آنها ناسازگاريهائي به چشم مي‌خورد دقيقاً كدگذاري و مطالعه مجدد شده‌اند. در اين مطالعه از تئوري grounded در حالت كدگذاري باز استفاده شده است. بعد از مرحله كدگذاري، يك مدل اوليه يكپارچه بدست مي‌آيد كه براي فاكتورهاي بحراني موفقيت در كاربردي‌هاي ERP مفيد است. سپس اين فاكتورهاي بحراني موفقيت را به صورت يك ماتريس با چهار جنبه نگاشته‌ايم: جوانب‌سازماني، تكنولوژيكي، استراتژيك و تاكتيكي. 1- مقدمه: يك سيستم برنامه‌ريزي منابع سرمايه‌گذاري (ERP) يك بسته نرم‌افزاري يكپارچه است كه از يك سري ماژولهاي عملكردي استاندارد تشكيل شده است (توليد، فروش، منابع انساني و مالي و …) كه از سوي فروشنده توسعه يافته يا يكپارچه شده است و با هر نياز خاص مشتريان تطابق دارد. همچنين سيستم‌هاي ERP نسل جديد مي‌توانند مدلهاي مرجع و يا الگوهاي فرآيندي ارائه كنند و بدين طريق از فرآيندهاي تجاري سازماني حمايت بعمل آورند. براي حذف