تعداد صفحه : 7
تطورات شعر عرب (درعصرهاي جاهلي-اسلامي واموي) محمد جعفر ورزي مقدمه: بي شك زبان عربي يكي اززبانهاي زنده دنياست واشعارعربي يكي ازمظاهرزيباي اين زبان است اما تاريخ ادبيات عرب به دوره هاي مختلف تقسيم مي شود در اين مقاله برانيم كه تطورات شعر عرب وشعراي ان رادردوره هاي نخستين يعني جاهلي-اسلامي واموي بررسي نماييم تطورات شعر عربي در عصرهاي جاهلي ، اسلامي و اموي محمد جعفر ورزي واژه ي ادب [1] : واژه ي ادب از كلماتي است كه معني آن همراه با تحول زندگي قوم عرب و انتقال آن از بدويت به مدنيت تغيير يافته و پي در پي معاني نزديك به هم پيدا كرده تا اين معني را كه امروز متبادر به ذهن مي شود به خود گرفته كه عبارت است از سخن رسا كه به نيت تأثير در عواطف خواننده يا شنونده به شعر يا نثر انشا شود . اما اگر در عصر جاهلي راجع به كلمه ي ادب جستجو كنيم آن را در زبان شاعران نمي يابيم ، بلكه به كلمه ي « آدب » به معني كسي كه مردم را به طعام فرا مي خواند بر مي خوريم ، مانند شعر طرفه بن العبد نحن في المشتاه ندعو الجفلي لا تري الآدب فينا ينتقر جهات تفوق و تكامل زبان عرب [2] : 1–     مهاجرت حضرت ابراهيم با زن و فرزند خود به سوي وادي غير ذي زرع مكه 2–     مهاجرت قحطانيان كه عربهاي جنوبي بودند به سوي شمال 3–     اسواق حجاز و تأثير در ادب عرب 4–     تفوق قريش بواسطه ظهور پيغمبر بزرگ اسلام و نزول قرآن به زبان عربي قرآن كريم نيز در سوره ي يوسف به زبان عربي اهميت داده است [3] شايد زماني كه كلام ساخته شده شعر نيز بوجود آمده باشد ، زيرا احساس از فطرت انسان سرچشمه مي گيرد و با خلقت انسان همراه او بوده و شعر بيان احساس در قالب كلام است . پس مي توان گفت كه از زماني